θαρρετός

θαρρετός: και θαρρευτός, -ή, -ό [Μ θαρρετός, -ή, -ό(ν)] [θαρρώ]

1. αυτός που έχει θάρρος, θαρραλέος, τολμηρός

2. ενθαρρυντικός («θαρρετό σημάδι», Φαλιέρ.)

νεοελλ.

1. θρασύς, αναιδής, αυθάδης («σαν πολύ θαρρετός είναι αυτός και δεν μού αρέσει»)

2. ταχύς, γρήγορος («σαν θαρρετό ξαφτέρι», Βιζυην.)

μσν.

1. βέβαιος, σίγουρος

2. πιθανός («ἔχεις τὸ τοῦτο θαρρετό;», Φαλιέρ.)

3. έμπιστος («δύο ναῦτες... ὁποὺ τοὺς εἶχε θαρρετούς», Αχέλ.)

4. αυτός που εμπιστεύεται κάποιον ή κάτι («μόνον ἄς εἶστε θαρρετοὶ εἰς τοῡ Θεοῦ τὴν χάρη», Παλαμήδ.).

επίρρ...

θαρρετά (Μ θαρρετώς και θαρρετά και θαρρητά)

1. με θάρρος, με τόλμη («μίλησε θαρρετά»)

2. χωρίς δισταγμό

3. συνεκδ. γοργά, γρήγορα

μσν.

με άνεση, άνετα.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

θαρρετός — ή, ό επίρρ. ά αυτός που έχει θάρρος, ο θαρραλέος: Μίλησε θαρρετά … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αθάρρετος — η, ο 1. αυτός που δεν έχει θάρρος, άτολμος, δειλός 2. απρόσμενος, απροσδόκητος «τόν βρήκε αθάρρετο κακό» 3. επιρρ. αθάρρετα και αναθάρρετα άτολμα, απροσδόκητα. [ΕΤΥΜΟΛ. < α στερητ. + θαρρετός < θαρρώ. ΠΑΡ. αθαρρεσιά] … Dictionary of Greek
αμούδιαστος — η, ο [μουδιάζω] 1. αυτός που δεν μούδιασε 2. αυτός που δεν διστάζει, δεν δειλιάζει, ο θαρρετός … Dictionary of Greek
θαρρευτικός — ή, ό [θαρρευτός] θαρρετός … Dictionary of Greek
θαρρευτός — ή, ό [θαρρεύω] θαρρετός … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias